Visualiseren: ik zie dat ik het kan
Bloggen is niet mijn sterkste punt maar nu, in Corona-tijden, heb ik tijd over dus tijd voor een nieuwe blog.
Nu ik geen les kan geven, en instructeurs met mij, zitten er ook ruiters met angst zonder begeleiding en dat betekent soms dat ze in het zadel minder positieve herinneringen op kunnen bouwen. En juist die positieve herinneringen helpen bij het opbouwen van het vertrouwen.
Maar …. er is goed nieuws.
Ook met visualiseren kun je hier aan werken. De meesten van jullie zullen wel eens van het woord gehoord hebben en grofweg weten wat het betekent: “je voorstellen alsof je iets doet … “
In wedstrijdsport wordt het bijvoorbeeld vaak gebruikt om proeven vooraf in je hoofd al helemaal te doorlopen. Ook bij angst bij paardrijden is het een mooie methode.
De kracht van visualisaties is namelijk dat het voor de hersenen geen verschil maakt of je iets daadwerkelijk doet of alleen maar denkt dat je het doet. Diverse wetenschappelijke onderzoeken hebben uitgewezen dat dezelfde hersengebieden geactiveerd worden bij het denken aan een activiteit en die activiteit ook echt doen. De hersenen sturen zelfs de benodigde spieren aan.
Dus trainen in je luie stoel, hoe relaxed is dat ?
Om goed en effectief te visualiseren geef ik hieronder een aantal tips. Zo kun jij ook deze periode van minder rijden nuttig doorkomen en toch stappen (of drafjes) vooruit maken.
1. Visualiseer met al je zintuigen.
Om een visualisatie goed te laten werken is het belangrijk dat je zoveel mogelijk zintuigen erbij betrekt en in detail visualiseert.
Stel je voor dat je naar je paard loopt (we gaan even uit van een hij maar in jouw geval misschien een zij).
Zie je paard voor je ? ( welke kleur heeft hij, hoe hoog is ie, komt hij naar je toe lopen in de wei ?)
Je voeten lopen in het gras en raken de grond. Je doet hem zijn halster om en neemt hem mee, hoor je zijn hoeven op de zachte of harde ondergrond ?
Je gaat hem op zadelen. Voel het hoofdstel in je handen als je het omdoet, moet je omhoog reiken ? Voel het gewicht van het zadel als je het op zijn rug legt.
Stel je voor dat je het krukje pakt om op te stijgen (welke kleur en hoe zwaar) en hoor het geluid als je het naast je paard neer zet. Zie je reactie van je paard ?
Neem de geur van zijn lijf in je op voordat je op het krukje stapt. Ruik je ook je omgeving (bloemen of nat gras), hoor en voel de wind over je gezicht, en aai de schoft van je paard, zie en voel wat dat met de haren doet.
Adem 3x diep in en uit en ga zachtjes in het zadel zitten …
En proef … (alvast het bonbonnetje wat je straks mag eten ?)
2. Visualiseer een positieve uitkomst.
Als jij rijden spannend vindt is het niet handig om te visualiseren wat er fout kan gaan. Stel dat je weleens gegaloppeerd hebt in het bos en er vandoor bent gegaan en dat nu niet meer durft.
Dan kan je heerlijk op je stoel dit nog eens overdoen maar dan met positieve afloop.
Dus … stel je het brede ruiterpad voor met heerlijk zand, zie je hoe ver je de verte in kunt kijken en hoe het pad tussen de bomen doorloopt met lichte glooiingen en bochtjes. Voel hoe je paard onder je enthousiast wordt ? Hij heeft zin in het galopje en jij ook.
Glimlach maar eens bij de gedachte hoe jullie dit samen gaan doen. Voel de wind in je gezicht als je rustig aan galoppeert en zie zijn manen (welke kleur hebben ze ?) wapperen. Jullie zijn heerlijk aan het galopperen en je voelt hoe je bekken de ronddraaiende bewegingen maakt, je kijkt met zachte ogen voor je uit, en ademt met je paard mee, één ademhaling per galopsprong.
Je controleert voor je zelf even of je bouwstenen in verlichte zit nog op de juiste manier opgestapeld zijn en voelt of je spanning in je lijf hebt nu je vlak bij het punt komt waar je paard vorige keer schrok en er vandoor ging. Je ontspant, zingt zachtjes een liedje en je voelt zijn spanning iets opbouwen en zingt (en ademt) rustig door. Je paard versnelt iets en jij gaat even met hem mee, go with de flow, waarbij jouw en zijn centrum dicht bij elkaar blijven. Langzaam verzwaar je iets en ademt uit, relax … Je paard reageert op jouw hulpen en komt terug. En in een heerlijk tempo gaan jullie door.
Je neemt je paard helemaal terug en geniet van zijn briesen “He mens, dat was fijn he” ? De vogeltjes fluiten.
3. Kijken naar anderen.
Visualiseren werkt ook al door naar anderen te kijken. Dus zet eens een dvd op, kijk filmpjes van ruiters op YouTube of volg online lessen. Ook dan leren je hersenen.
4. Dieren denken ook in beelden.
Temple Grandin heeft een heel mooi en leerzaam boek geschreven “Denken als de dieren” waarin ze het brein van autistische mensen en dieren vergelijkt. Beide zijn beelddenkers. Dus als jij een helder plaatje in je hoofd hebt van wat je wilt pikt een paard dat ook vaak op.
In Centered Riding ® hebben ze het hierbij over de intentie.
Wel even een “don’t try this at home-waarschuwing”. Het is niet zo dat visualisatie alleen genoeg is. Als jouw paard nog niet is ingereden, veel spanning heeft en vaak schrikt of bokt, is het niet zo dat een goede uitkomst visualiseren alleen voldoende is. Er is dan echt meer praktijk training nodig maar als mens kan je een stuk van die training wel visualiserend doen ter voorbereiding op het echte werk.
Ik wens jullie veel rijplezier, in het echt en in gedachten.
